«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

Ների՛ր մեզ, Վահե

Ների՛ր մեզ, Վահե
09.07.2012 | 20:28

Մկանների մեծ պայքար է ընթանում հայաստանյան ներքաղաքական դաշտում: Ձևակերպենք շատ վերջնական: Քոչարյան-Լևոն տանդեմի և Սերժ Սարգսյանի միջև: Գագիկ Ծառուկյան-Ռուբեն Հայրապետյան օլիգարխիկ միջակայքում: «Կուժ ասեմ` կուլա լսիր» տարբերակով:
Կա՞ այս խաղում արտաքին պակետ: Այո: «Բազմապլաստ» դրսևորմամբ: Ե՛վ Ռուսաստանին, և՛ Արևմուտքին պետք է ներհայաստանյան այս քաոսը: Ղեկավարելու համար: ա) Վերջացող Սիրիայի, սկսվող Իրանի, ղարաբաղյան անվերջ խնդրի ու այնտեղ թևածող պատերազմի ուրվականն իրենցով անելու համար: բ) Նախագահական ընտրություններում հսկիչ փաթեթը վերցնելու համար:
Հարցնում եք` իսկ ո՞ւր մնաց այս ամենի նախապատճառ Վահե Ավետյա՞նը: Երկնքում: Որևէ կապ չունենալով որևէ մեկի հետ: Այն ամենի հետ, ինչ կատարվում է իր «շուրջը»: Առավել ստույգ` իրենից շատ ներքև: ՈՒ ողջ աբսուրդն այն է, որ միայն Վահեն գիտի ու հասկանում է, նաև վերևից տեսնում է, թե ինչ վայրենաբարո են վարվում իր հետ ոչ միայն Նեմեցի կողմնակիցները` իրեն ծեծելիս, այլև հետմահու` Քոչարյան-Լևոն-Գագոյի կողմնակիցները` երկինք գնալիս… Նրանք չեն թողնում իր հոգին հանգչի, խաղաղվի, հանդարտ երկինք բարձրանա, նրանք չեն հասկանում, որ մարմնի սպանությունն ավելի փոքր մեղք է հոգու սպիրիտիզմի դիմաց, երբ վերև գնացող, այլևս աշխարհի հետ իր կապանքները տառապանքով խզած, վճարած հոգին անվերջ ներքև, քաղաքական շահարկումների ծիր է ներքաշվում:
Տիեզերքը չի ների և իր հաշիվը կպահանջի «Հարսնաքարում» Վահեին անգթաբար սպանած գազանից: Հաստա՛տ: Բայց տիեզերքն է՛լ ավելի մեծ հատուցում ու վճար կպահանջի հոգին այդպես ու այդքան անհանգստացնելու համար: Արդեն էթնոսից: Իսկ որ առավել ճշգրիտ է, երբեք չի ների տեսակին` առաջինը քրիստոնեություն ընդունած «արիական» ազգին` հոգու նկատմամբ պաշտպանիչ շերտ չունենալու, գիտակցական պատ չկազմելու, քաղաքական ներհոսքի մեջ դիակ ու երկինք խառնելու համար:
Մենք միշտ էստեղ ենք ընկել, էս գծի վրա ենք նաև պետականություններ կորցրել: Երբ մեծն ու փոքրը հավեսով խառնել ենք իրար: Տե՛ս նաև հոկտեմբերի 27-ը:
Էսքանը` Վահեի մասով: Մեկ հավելմամբ. եթե տիեզերքը ինձ թույլ է տալիս, ես ներողություն եմ խնդրում իրենից` իմ մասով, որ իմ և մերինների աղոթքները (մենք անսացել էինք Վահեի մոր խնդրանքին և երկարատև աղոթքի կանգնել Վահեի համար) չպաշտպանեցին իրեն` ո՛չ երկրային, ո՛չ երկնային ուղին անցնելու այս ծանր փուլի ժամանակ. ների՛ր մեզ, Վահե:
Ինչ վերաբերում է «սարքված» սարսափելի քաղաքական քաոսին, կարող ենք ասել. ներքաղաքական կողմերի միջև հաշիվը 1։1 է: Սերժ Սարգսյանն անչափ նրբագեղ մաներայով «անկյուն քշեց» Ռուբեն Հայրապետյանին: Սա խառնեց հանդիպակաց կողմի հաշվարկները: Սրանք ստիպված էին առավել ճակատային դառնալ, ինչն էլ նրանց խաղը զրկեց նրբագեղությունից, որովհետև Վահեի մահը դարձնել անվերջ շահարկման առարկա` յոթին, հետո էլ երևի քառասունքին «Հարսնաքարի» մոտ, ապա Հայրապետյանի տան մոտ մոմեր վառելով, ոստիկանության հետ մարտեր սարքելով, քննություն չի բռնելու շատ պրիմիտիվ մի պատճառով:
Նախագահական ընտրություններին դեռ շատ կա: Դիմացն էլ ամառ է, մարդիկ գնալու են հանգստանալու, և «Վահեով» սարքված քաղաքական բումը կորցնելու է իր արդիականությունը:
Այնպես որ, անհամբերները ստիպված են լինելու համբերել:
Կամ` նոր բան մոգոնել:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 6015

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ